استاندارد حریم خطوط لوله نفت، به فضایی گفته می شود که اطراف خط لوله نفت قرار دارد و برای حفاظت از خط لوله، حفظ ایمنی مردم و همچنین حفظ منابع نفتی اختصاص داده شده است. حریم خطوط لوله نفت در ایران بر اساس قانون نفت و آیین نامه ایمنی خطوط لوله نفت و گاز تعیین می شود.
میزان حریم خطوط لوله نفت بر اساس نوع خط لوله و شرایط منطقه متفاوت است. به طور کلی، حریم خطوط لوله نفت به شرح زیر است:
- خطوط لوله نفت با فشار پایین: حریم این خطوط لوله در زمین های کشاورزی حداقل ۱۰ متر است.
- خطوط لوله نفت با فشار متوسط: حریم این خطوط لوله در زمین های کشاورزی حداقل ۲۰ متر است.
- خطوط لوله نفت با فشار بالا: حریم این خطوط لوله در زمین های کشاورزی حداقل ۳۰ متر است.
فعالیت هایی که در حریم خطوط لوله نفت ممنوع است عبارتند از:
- ساخت و ساز هرگونه ساختمان، تاسیسات و سازه
- کاشت هرگونه درخت و درختچه
- ایجاد هرگونه حفره و گودال
- تخلیه زباله و نخاله
- چرای دام و احشام
مالکان زمین های کشاورزی که در حریم خطوط لوله قرار دارند، موظف به رعایت قوانین و مقررات مربوط به حریم خطوط لوله هستند. در صورت عدم رعایت این قوانین، ممکن است با جریمه یا سایر مجازات ها مواجه شوند.
در برخی موارد، ممکن است حریم خطوط لوله نفت بیشتر از مقادیر ذکر شده در بالا باشد. این امر به دلیل عوامل مختلفی از جمله شرایط منطقه، میزان فشار خط لوله و نوع استفاده از خط لوله می تواند متفاوت باشد.
برای مثال، اگر خط لوله نفت در منطقه ای با زمین های کشاورزی شیب دار قرار داشته باشد، ممکن است حریم آن بیشتر از ۳۰ متر باشد. همچنین، اگر خط لوله نفت برای مصارف صنعتی یا شهری استفاده شود، ممکن است حریم آن بیشتر از ۳۰ متر باشد.
استاندارد حریم خطوط لوله نفت در کشورهای مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، در ایالات متحده آمریکا، حریم خطوط لوله نفت با فشار پایین حداقل ۱۵ متر، حریم خطوط لوله نفت با فشار متوسط حداقل ۲۰ متر و حریم خطوط لوله نفت با فشار بالا حداقل ۳۰ متر است.
